بحث ما پیرامون محدودیت های علم پیشنهاد می کند که علوم طبیعی، فلسفه، دین و ادبیات همگی یک محدوده قانونی در حوزه سوالات بشری پیرامون حقیقت و معنا دارند. این یک دیدگاه به شدت پذیرفته شده است؛ هم در فرهنگ غرب و هم در میان بسیاری از جوامع علمی. به هر حال، این نظر در میان تمام این جوامع پذیرفته نشده است.....
  توهم داوکینز
اصطلاحی ناپسندی به نام علم گرایی (scientism) اکنون به آن دسته از دانشمندان علوم طبیعی مانند داوکینز اطلاق می شود که از پذیرش هر محدودیتی برای علم امتناع می کنند. در نقاط متعددی از کتاب پندار خدا، خصوصا بخش هایی که داوکینز به نقد ایده استیفن جی گولد تحت عنوان NOMA می پردازد، با این مسائل مواجه می شویم.در دیدگاه گولد، مرز علم با "قلمروی تجربی" سر و کار دارد، در حالی که "مرز دین" با "سوالات پیرامون معنای غایی" سر و کار دارد. گولد بر این باور است که این دو مرز، هم پوشانی ندارند. فکر می کنم او در اشتباه بود. داوکینز همین فکر را می کند اما به دلایلی نسبتا متفاوت. برای داوکینز تنها یک قلمرو وجود دارد: واقعیت تجربی و حسی؛ این تنها واقعیت موجود است و اجازه ای برای اظهار نظر الهیات وجود ندارد. او می گوید: "چرا دانشمندان در برابر جاه طلبی های الهیات با ترس احترام می گذارند، در حالی که یقینا دانشمندان صلاحیت بیشتری برای پاسخ به سوالات دارند؟" این بخش جالبی از لفاظی هاست، اما [داوکینز] حتی به مسئله ای که گولد به درستی طرح کرد و اشتباه پاسخ داد، ورود هم نکرده است.

 گزینه سومی وجود دارد که می توانیم آن را POMA (مرز هایی با هم پوشانی اندک) بنامیم، که بازتاب دهنده آن است که علم و دین، امکان تعامل با هم بر حسب نفوذ موضوعات و روش هایشان را دارند. نماد بارز این این دیدگاه، فرانسیس کالینز، یک زیست شناسی تکاملی و رهبر پروژه معروف ژنوم انسان است. کالینز از یک "هماهنگی رضایت بخش و غنی میان جهان بینی علمی و معنوی" سخن می گوید و اظهار می کند: "مبانی ایمان مکمل مبانی علم هستند". به راحتی می توان افرادی از سایر رشته های علمی نام برد که اصولا چنین موضعی اتخاذ کردند. در پروژه "الهیات علمی"، نشان داده ام که الهیات چگونه می تواند از روش شناسی علوم طبیعی برای توسعه ایده های خود استفاده کند. این روش "مرز های هم پوشان"، در فلسفه رئالیسم انتقادی گنجانده شده است، که هم اکنون در روابط میان علوم طبیعی و اجتماعی، تاثیر روشنگرانه ای دارد.
برگرفته شده از کتاب توهم داوکینز نوشته مک کراث ترجمه شده از محمد عزیز
https://books.google.com/books?id=3ly%20held%20view%2C%22&f=false

آن هایی که می گویند فراگیری علم، انسان را آتئیست می کند باید مردم نسبتا احمقی باشند.
ماکس بورن. (بنیان گذار کوانتوم فیزیک)
Those who say that the study of science makes a man an atheist must be rather silly
Frederick E. Trinklein, The God of Science (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1971), p 64
http://godevidence.com/2010/08/quotes-about-god/