در جایی که برخی دانشمندان مانند؛ وینبرگ، مونود و دانته از مفهوم زندگی در علم و دانش دلسرد و ناامید شده اند، دانشمندان دیگری آنرا پرمعنا و جهت دار یافته اند. برای نمونه؛ چالز آرچیبالد ویلر، فیزیکدان برجسته گفته است: "در نگاه اول بنظر می رسد که علم، هیچ جایگاه ویژه ای در عقل انسان برای معنای زندگی ندارد. انسان؟ یک ذهن خالص بیو شیمیایی! ذهن؟ حافظه ای مدل دار مانند مدارهای الکترونیکی! معنا؟ "چرا" هایی که باید بعد از هر محصول نامحسوس و گیج کننده، پرسیده شوند. انسان چیست که تمامی هستی باید به آگاهی او دربیاید؟ آیا انسان مانند یک ذره گرد و غبار بی ارزش در یک سیاره بی اهمیت در یک کهکشان، در فضایی بی ارزش نیست؟ اگر نه، پس فلاسفه قدیم حق داشتند! معنا مهم است. حتی اساس و کل است!".....
  آیا جهان ما تصادفی است