یکی از مسائل مهمی که دائما دستاویز آتئیست ها میشود مسئله تصادف و نقش آن در ایجاد جهان است که تلاش میکنیم در این پست بصورت مختصر به نقد موضع آتئیست ها و بیان طراحی هوشمند بپردازیم.....
  شانس و تصادف در آفرینش جهان
مثال تاس
در این مثال گفته میشه که در ابتدا شانس آمدن  عدد شش (  نماد موفقیت ) کم است اما با افزایش تعداد پرتاب ها این شانس هم دائما افزایش پیدا میکند و به همین صورت نیز در ابتدا شانس  بوجود آمدن جهان به شکل تصادفی و بدون طراح هوشمند کم بوده است اما با افزایش  تعداد فرصت های  شانس پیدایش جهان  شکل تصادفی نیز  بیشتر میشود
نقد مثال تاس
الف) این بینش بر پایه ی شانس و تصادف بنا شده است و همانطور که میدانیم در پدیده های تصادفی هیچ چیزی قطعی است و میتوان گفت شاید با انجام میلیاردها پرتاب هم به عدد شش دسترسی پیدا نکنیم
ب) حتی اگر مسئله احتمالات را معیار قضاوت قرار دهیم با وجود پیچیدگی های  عظیم کیهانی ، وجود یک طراح هوشمند محتمل تر از تصادفات کور و بی هدف است
ج) بر خلاف جوسازی صورت گرفته در این مثال ، افزایش تعداد فرصت ها هیچ تاثیری در افزایش موفقت ندارند!! چون با افزایش رویدادها ، شانس  حالات شکست نیز بیشتر میشوند!! برای مثال با پرتاب های پی در پی یک تاس هم شانس عدد شش ( پیروزی) افزایش پیدا میکند و هم شانس عدد دو ( شکست ) پس طرح این مثال  هیچ کمکی به جهان بینی آتئیست ها نمیکند

مثال جعبه
در این مثال گفته میشود که فرض کنیم یک جعبه بزرگ در اختیار دارید سپس کارت هایی را تهیه میکنید و از شماره یک تا یک میلیون شماره  گذاری میکنید و درون جعبه میگذارید ، حالا یکی از کارت ها را به بصورت تصادفی برمیدارید ، در نتیجه شما به شکل تصادفی  موفق شدید که یک کارت را انتخاب کنید!! آن هم از میان یک میلیون کارت به شکل کاملا شانسی یک کارت انتخاب شد!!
نقد مثال جعبه
الف) از این استدلال سطحی باید جدا تعجب کرد!! چون این مثال به شکل قیاسی، طراح هوشمند را  اثبات میکند!! به این صورت که کارت ها بدون وجود یک شخص هوشمند انتخاب نمیشوند بلکه برای انتخاب کارت ها نیاز به یک  انتخابگر است که این قدرت میتواند همان طراح هوشمند باشد!!
ب)  برعکس  مفهوم تلقین شده در این مثال  نتیجه این آزمایش شانسی نیست چون اصلا حالت شکستی برای این آزمایش تعریف نشده!! زیرا در هر حالت یک کارت انتخاب میشود و همیشه شانس موفقیت برابر با یک است
ج)  خوب است که اینجا صورت درست این آزمایش بیان کنیم ، این آزمایش باید بدین صورت باشد که  نهصد و نود و نه هزار و نهصد و نود و نه کارت را سفید میکنیم و یک کارت را قرمز میکنیم ، سپس یک " فاعل و انتخابگر " را گزینش میکنیم و چشمان او را میبندیم و از او میخواهیم که از میان این یک میلیون کارت برای ما کارت قرمر را پیدا کند!! واین شانس همان شانس وجود جهان بدون طراح هوشمند است!!

جهش های تصادفی
آخرین راه حل آتئیست ها برای توجیه  حیات بدون خدا توسل به نظریان علمی است ، بدین صورت که بر اساس تکامل داروین ، جهش هایی به شکل تصادفی صورت میگیرد و این جهش ها در طول زمان های بسیار باعث بوجود آمدن حیات پیچیده ما شدند!!
نقد جهش های تصادفی
الف) بهتر است که یک آتئیست های ایرانی صحبت از علم تجربی نکنند!! چون ساینس بر مبنای نظم و روابط بسیار دقیق واقع شده است و طی تجربیات ما ، آتئیست ها ایرانی  چیزی بنام نظم را قبول ندارند!! بدون وجود نظم ، آشوب در همه ی مکان ها و زمان ها و شرایط حکم فرما است و به هیچ وجه نمیتوان حتی لحظه قبل و بعد را پیش بینی کرد ، اما همانطور که میدانیم " پیش بینی پذیری" یک از ارکان یک نظریه علمی است ، در نتیجه ساینس بزرگترین دشمن کسانی است که وجود نظم در طبیعت را قبول ندارند!!
 Use the hypothesis to make predictions
http://physics.ucr.edu/~wudka/Physics7/Notes_www/node6.html
ب)  موارد استفاده کلمه تصادف در علم با موارد مصرف آن  بصورت عرفی متفاوت است!! در علم وقتی کلمه تصادفی بکار برده میشود منظور عدم توانایی ما در پیش بینی نتیجه است نه اینکه آن فرایند بدون علت و بدون هدف باشد!!
“chance,” and does it play a role in natural selection Evolution involves unpredictable chance Futuyma: Philosophers and scientists use “chance” only in the sense of unpredictability
http://www.actionbioscience.org/evolution/futuyma.html
ج) بر فرض که جهش ها هم تصادفی باشند، وقتی که جهش های تصادفی باید بر اساس یک اصل دیگر بنام انتخاب طبیعی تحت بررسی قرار بگیرند ، میتوان گفت این فرآیند تصادفی نیست بلکه نتیجه نهایی حاصل برآیند "انتخاب طبیعی" است که به هیچ وجه تصادفی نیست بلکه عملی انتخابی است!! دوما  بر اساس معتبرترین منابع جهانی  جهش ها تصادفی نیستند!!
Predictable evolution trumps randomness of mutations
http://www.nature.com/news/predictable-evolution-trumps-randomness-of-mutations-1.12459

بخش دوم
در این بخش به ارائه مدارک و شواهد طراحی هوشمند میپردازیم ، البته توجه داشته باشیم که در پست های پیشین حجم زیادی از مدارک و رفرنس های تنظیم شدگی در جهان ارائه شد و در این پست فقط چیزهایی عرضه میکنیم که قبلا بازگو نکرده ایم
چرا نیروی گرانش تنظیم شده است؟ در این مقاله از نیوساینتیست نشان داده است که اگر ذره ای نیروی گرانش کمتر یا بیشتر بود ماده در هم فرو میپاشید و جهان نابود میشد
https://www.newscientist.com/article/mg20227123-000-gravity-mysteries-why-is-gravity-fine-tuned/
هفتمین دانشگاه برتر جهان یعنی دانشگاه آکسفورد انگلستان در 44  ویدئو  و با حضور بهترین پژوهشگران ، تنظیم شدگی کیهانی و ردپای یک طراح هوشمند کیهانی را جستجو میکند
https://podcasts.ox.ac.uk/series/physics-fine-tuning
مرد ژنتیک جهان ، فرانسیس کالینز در این مقاله خواندنی نشان میدهد که چگونه اصل fine tuning در علم ما را به خدا میرساند ، رئیس پروژه جهانی ژنوم انسان ، فرانسیس کالینز  در ابتدا گذری به نقل قول زیبای فیزیکدان برتر ، فریمن دایسون  می اندازد و سپس یک اعتراف مبنی بر پیچیدگی های عظیم کیهانی از هاوکینگ می آورد و در ادامه به بررسی تک تک مسائل مورد بحث در این زمینه و پاسخ به ایرادات میپردازد
http://biologos.org/common-questions/gods-relationship-to-creation/fine-tuning
مجله معتبر نیو ساینتیست با بیش از یک میلیون خواننده دانشمند، در این لینک به مقایسه ایده جهان های موازی و تنظیم شدگی کیهانی میپردازد و نتیجه میگرد اگر جهان ما قرار است بصورت بسیار خوش شانس ایجاد شود حداقل باید 10 به توان 100 جهان دیگر وجود داشته باشد!!
https://www.newscientist.com/article/mg23230971-100-cosmic-copout-certain-ideas-can-make-all-the-implausibility-vanish/
اما همانطور که میدانیم جهان های موازی در علم اعتباری ندارد ، چندی پیش دانشگاه کلمبیا ، نهمین دانشگاه برتر جهان ، فرضیه جهان های موازی را بی اعتبارترین فرضیه در فیزیک خواند!!
http://www.math.columbia.edu/~woit/wordpress/?p=9053
چند پارامتر برای وجود حیاتی مانند کره زمین نیاز است؟؟ یک پارامتر؟ پنج پارامتر؟ سی پارامتر؟ خیر!! امروزه علم ثابت کرده است که برای وجود حیات به بیش از  200 پارامتر نیاز است!!  بر همین اساس و مدارک ارائه شده دیگر در مجله مشهور وال استریت ژورنال به این نتیجه میرسد که علم به طور فزاینده ای احتمال وجود خدا را نسبت به گذشته بیشتر کرده است!! گفتنی است که این مقاله با بیش از 600 هزار مورد شیر شده در فیسبوک به محبوب ترین مقاله وال استریت ژورنال تبدیل شده است
https://www.wsj.com/articles/eric-metaxas-science-increasingly-makes-the-case-for-god-1419544568
متن کامل مقاله  بصورت رایگان در لینک زیر
http://ericmetaxas.com/media/articles/science-increasingly-makes-case-god
نیو ساینتیست:فیزیکدان ها خدا را در هارمونی و تنظیم کیهانی پیدا کردند
A physicist finds God in cosmic harmonies
https://www.newscientist.com/blogs/culturelab/2010/05/looking-for-god-in-the-cosmic-details.php
نویسنده این مقاله پروفسور Marcus Chown است که استاد اختر فیزیک دانشگاهی در کالیفرنیا است
 In 1982 he graduated from the California Institute of Technology with a Master of Science in astrophysics
https://en.wikipedia.org/wiki/Marcus_Chown

برترین منابع علمی دنیا از جمله ژورنال نیچر و سایت علمی ساینتیفیک آمریکن با انتشار مقاله‌ای اعلام کردند منشاء و شکل‌گیری حیات آنقدر سخت و دشوار است که این امکان وجود دارد در تمام جهان هستی فقط سیاره‌ی زمین دارای حیات باشد.همانگونه که میدانید یکی از استدلال‌های معروف آتئیست‌های ایرانی این است که چون جهان هستی بسیار عظیم و شامل میلیارها کهکشان است، پس سیاره‌ی زمین و منشاء حیات هیچگونه ارزش خاصی ندارند و محصول تصادفات هستند. ژورنال نیچر که بالاترین منبع علمی دنیاست با انتشار مقاله‌ای اعلام کرده است که احتمال زیادی وجود دارد تمام جهان هستی خالی از حیات باشد و تنها سیاره‌ی زمین دارای حیات باشد. گوشه‌هایی از این مقاله را به همراه ترجمه می آوریم
جهان هستی ممکن است غالبا خالی از حیات باشد. ما هنوز نمیدانیم چقد آسان است که حیات بتواند شکل بگیرد و ممکن است شکل‌گیری حیات فوق العاده سخت و دشوار باشد.
The cosmos might be mostly devoid of Life. we still have no idea how easy it is for life to arise and it may be incredibly difficult.
شکی وجود ندارد که کشف اخیر صدها سیاره‌ی فراخورشیدی باعث ایجاد انگیزه برای جستجوی هوش فرازمینی(موجودات هوشمند فرازمینی) شده است. ستاره شناسان فکر میکنند امکان دارد میلیاردها سیاره شبیه زمین فقط در کهکشان ما وجود داشته باشد. واضح است که هیچگونه کمبود محیط قابل سکونت برای زندگی وجود ندارد. با این وجود چون ما روندی که طی آن ترکیبات شیمیایی به یک سلول زنده تبدیل میشود را با همه‌ی پیچیدگی‌های گیج‌کننده‌اش نمیدانیم، غیرممکن است بتوانیم این احتمال را محاسبه کنیم که در آن سیاره‌ها واقعا حیات وجود داشته باشد.
There is no doubt that SETI—the search for extraterrestrial intelligence—has received a huge fillip from the recent discovery of hundreds of extrasolar planets. Astronomers think there could be billions of Earth-like planets in our galaxy alone. Clearly, there is no lack of habitable real estate out there. Yet because we do not know the process that transformed a mishmash of chemicals into a living cell, with all its staggering complexity, it is impossible to calculate the probability that life has actually arisen on these planets.
یکی از استدلال‌های متداول این است که جهان بسیار وسیع و عظیم است و از این رو حیات باید جایی در این جهان وسیع وجود داشته باشد. اما منظور از این استدلال چیست؟ اگر ما جهان قابل مشاهده را در نظر بگیریم، چیزی حدود ده به توان بیست و سه( 10 به توان 23) سیاره وجود دارد. بله. این یک عدد بسیار بزرگ است. اما در برابر شکل‌گیری مولکول‌های زنده‌ی حتی ساده به وسیله‌ی شانس، این عدد بزرگ بی‌اهمیت و کوچک میشود( شکل‌گیری مولکول‌های زنده‌ی حتی ساده به وسیله‌ی شانس آنقدر مشکل است که همه‌ی میلیاردها سیاره‌ی موجود در جهان در برابر آن بی‌اهمیت میشود). اگر گذار از شیمی به زیست طولانی و پیچیده باشد، ممکن است تنها کمتر از یک سیاره در میان یک ترلیون ترلیون سیاره توانایی پرورش حیات را داشته باشد.
Another common argument is that the universe is so vast, there just has to be life out there somewhere. But what does that statement mean? If we restrict attention to the observable universe, there are probably 1023 planets. Yes, that is a big number. But it is dwarfed by the odds against forming even simple organic molecules by random chance alone. If the pathway from chemistry to biology is long and complicated, it may well be that fewer than one in a trillion trillion planets ever spawns life.
لینک این مقاله در سایت علمی Scientific American
https://www.scientificamerican.com/article/the-cosmos-might-be-mostly-devoid-of-life/
لینک همین مقاله که با عنوان "تعداد سیارات زیاد، اما حیات اندک" در ژورنال نیچر منتشر شده است:
http://www.nature.com/scientificamerican/journal/v315/n3/full/scientificamerican0916-8.html
همانگونه که مشاهده کردید شکل گرفتن حتی یک مولکول ارگانیک ساده به وسیله‌‌‌ی شانس آنقدر سخت و غیرممکن است که این تعداد بی‌نهایت از سیارات موجود در جهان هستی در برابر آن بی‌اهمیت میشوند و امکان بالایی وجود دارد که در هیچکدام از این سیاره‌ها حیات وجود نداشته باشد.