چرا آتئیست خوب وجود ندارد؟

مقاله ای بسیار زیبا از هافینگتون پست
به یکی از دو دلیل روی این پست کلیک کردید. یا شما امیدوارید که درست بگم یا این که اشتباه کنم. آنانی که مشتاق اند تا با نیزه بذله گویی مرا تکه تکه کنند و ذهن عقب افتاده مرا شکست بدهند، اجازه بدهند که تا پیرامون موضوعی آن ها را به چالش بکشم.من ادعا می کنم که هر پاسخی از جانب شما منظور مرا ثابت می کند. مانند مواجهه با یک قمارباز در خیابان های وگاس، ورق بر می خورد و تک ها دست شما نیستند. اجازه بدهید اصطلاح مهم "جهان بینی" را تعریف کنم. جهان بینی، نگاه شما به همه چیز درون (و شاید بیرون) جهان است: حقیقت، دین، زیبایی، جنگ، اخلاق، نیکل بک [گروه موسیقی- مترجم] و خلاصه همه چیز است. هرکسی نوعی جهان بینی دارد.....
     
در حالی که درست است که جهان بینی بی خدای واحدی قابل تعریف نیست، اما همه ملحدان در باور های بنیادی مشابهی به عنوان هسته جهان بینی شخصی، مشترک اند. در حالی که برخی می خواهند اظهار کنند که آتئیسم صرفا ناباوری ساده ای به وجود خداست، اما واقعا چیز بیشتری هست. هر بیانی از الحاد دست کم شامل سه تصدیق اضافی است:
1- جهان اصالتا مادی است. محدود به طبیعت است ک چیزی به مام ماوراء الطبیعه در کار نیست (مانند خدایان یا نیرو های روحانی).
2- جهان علمی است؛ قابل مشاهده و شناخت است و منحصرا توسط قوانین فیزیک اداره می شود.
3- جهان شخص وار نیست. نه شعور دارد و نه تمایلی و توسط شعور و میلی راهنمایی نمی شود.

انکار هر یک از این سه تصدیق تهاجمی خواهد شد که علیه آتئیسم می وزد. هیچ چیزی و همه چیزی که در چنین جهانی رخ می دهد بی معناست. یک درخت می افتد. یک دختر جوان از بردگی جنسی نجات می یابد. یک سگ پارس می کند. مردی که به دلیل امتناع از اعتقاد به دین ملی کشته می شود. این ها اعمالی هستند که می تواند شناخته شود و تبیین شود اما هرگز نمی توان دارای معنا یا ارزشی باشند.یک آتئیست خوب- که ملحدی است استوار- این معما را تشخیص می دهد. تنها استنتاج معقول وی این خواهد بود که معنا و اخلاق ابژکتیو را رد کند. بنابراین خطاب کردن وی به عنوان "خوب" از نظر اخلاقی بی معنی است. از نظر اخلاقی آتئیست خوبی وجود ندارد؛ زیرا اخلاق ابژکتیو واقعی وجود ندارد. در بهترین حالت، اخلاق توهم توده است که توسط بشریت برای حفظ ما از تیغ سرد نومیدی است.
برای آن دسته که فکر می کنند این پیش فرض مغالطه پهلوان پنبه است و مرا زمین بزنند، این ها را در نظر بگیرند:
"علم مدرن مستقیما نشان می دهد که... معنای غایی برای انسان ها وجود ندارد." - ویلیام پرووین
"جهانی که می بینیم قطعا ویژگی هایی دارد که باید از آن انتظار داشت، دست کم، طراحی، هدف، شر و خیر وجود ندارد. هیچ چیز جز کوری و بی تفاوتی بی رحم... تنها DNA است. و ما با موسیقی آن می رقصیم." -ریچارد داوکینز
"هیچ گونه ای، شامل ما، از هدفی ورای دستورات ژنتیکی خلق شده در تاریخ ژنتیکی خود برخوردار نیست." -ادوارد او.ویلسون
برپایه قضایای غیر قابل مشاجره آتئیسم، این ها تنها استنتاج های منطقی اند. اما من هیچ آتئیستی ندیده ام که این چنین زندگی کند. همه آتئیست هایی که شخصا می شناسم، به گونه ای زندگی می کنند که گویا معنا و اخلاق عینی وجود دارد. چگونه این قابل توجیه است؟ دو پاسخ محتمل ارائه شده است.

1- اخلاق نتیجه تکامل زیست جامعه شناختی است. این یک ادعای اخلاقی با دو مقصود است. یکی آن که، یک حس اخلاق تکامل یافته تا بقای انسان را تضمین کند. بسیار شبیه یک چشم یا دندان، که برای دوام نوع بشر لازم است. اگر این درست باشد، هر ادعایی برای اخلاق مداری، در خدمت هدفی کاربردی است برای پیشرفت نوع انسان. پس دلسوزی برای انسان در حال مرگ می تواند غیر اخلاقی باشد و کشتن عقب افتاده ذهنی اخلاقی باشد. شایر اخلاقی ترین عمل تعرض مردان به زنانی بیشتر برای زادآوری بیشتر باشد.اخلاق در این دیدگاه، تنها می تواند به معنای اعمالی باشد که انسان ها را شایسته (fit) تر  کند. این هیچ کمکی نمی کند تا بپذیریم شکنجه کودکان بیمار یا تعرض به بانوان همیشه اشتباه است.
دوم اخلاق برای تضمین موفقیت جوامع است، که برای بقا و پیشبرد انسان ضروری است. مانند قواعد تخته نرد، اخلاق طراحی شده است تا به ما شادی و زادآوری بدهد. اگر این درست باشد، نمی توانیم رفتار سایر جوامع را زننده و مستلزم سرزنش بدانیم. زیرا اخلاق ساختار یک گروه اجتماعی است و نمی تواند فراتر از مرز های یک جامعه گسترش یابد یا عمری بیش از عمر یک جامعه داشته باشد.به علاوه، درون جامعه ما، غیراخلاقی ترین افراد، کسانی که از کد های ما تخطی می کنند، بلکه کسانی اند که قصد دارند آن را تغییر بدهند. این بدان معناست که مبارزان در راه برابری ازدواج [LGB ها- مترجم] بی اخلاق ترین ها هستند- تا آن هنگام که اکثریت شوند و قانون گزاری کنند. فرض می کنم که آن ها اخلاق مدار شده و سنت گرایان بی اخلاق می شوند. اما این ریاضی است که درستی یا نادرستی یکی از طرفین را مشخص می کند، نه محتوای هیچ باوری یا برهانی.
پس این دید از اخلاق، پاسخ معقولی به پرسش چرا به طور عینی شکنجه کودکان بیماری، تعرض به کودکان یا کشتن دگراندیشان غیراخلاقی است، نمی دهد. تنها انگیزه ای است برای ادامه به توهم اخلاق ابژکتیو.

2- اخلاق منطقی است. آتئیست هایی که این موضع شکست خورده را می گیرند، کیش و مات می شوند. بدون آن که از آن باخبر شوند. نخست، اغوا کننده است که بحث را به موضوعی دیگر منحرف کنم که: آیا ملحدان می توانند اخلاق مدار باشند؟ البته که می توانند. مسئله این نیست. پرسش این است که چه چیزی از قوانین ارائه شده توسط آتئیسم به ادعا های اخلاقی معنا می دهد.اخلاق شاید منطقی باشد، اما منطق مترادف اخلاق نیست. تنها راه ارائه یک برهان اخلاقی منطقی آن است که اخلاق و معنا را برای آغاز پیش فرض قرار دهیم. تلاش کنید برهان منطقی ارائه دهید که برده داری اشتباه است؛ بدون آن که اخلاق را پیش فرض قرار دهید. این ناممکن است. خانمی برای من نوشت که برده داری منطقا اشتباه است زیرا نوع بشر را تحقیر می کند. در قالب محدودی که بالاتر از آتئیسم رسم شد، چه دلیلی هست که مقام و شان والای انسان را مسلم بدانیم؟
تمام براهین منطقی برای اثبات خیر پیشرفت، شادی و شان انسان با دیدگاه های الحادی مخالف است. این قالب از آتئیسم اجازه پرداختن به این ادعا ها را نمی دهد. هر شخصی که 1 با 2 را مورد استدلال قرار دهد ملحد کاملی نیست [!]. به همین دلیل آتئیست در میان تضادی با استنتاج های جهان بینی خود، زندگی می کند.

مردم هوشمند پرسش های جدی میپرسند. پرسش های جدی سزاوار پاسخ جدی است. چند سوال جدی تر  وجود دارد که من میپرسم. چگونه معنای عینی و اخلاق که ما می دانیم درست است را توضیح دهید؟ اگر  جهان بینی شما  نمی تواند پاسخ این سوال را دهد ، آن را به شما سزاوار نیست.یکی از نشانه های آن که شاید جهان بینی شما خود متناقض باشد، ناتوانی اش در پاسخ معقول و خردمندانه به پرسش هاست. هر آتئیستی که دریابد معنا و اخلاق عینی، آتئیسم را به چالش می کشد، ادعایش صحیح است.
اگر جهان بینی شما نمی تواند معنای پدیده ها را به شما عرضه کند، شایسته وفاداری شما نیست. این واقعیتی جدید است که شاید شما را راهی یک سفر اکتشافی کند که بدان بی میل هستید. هر کسی که هستید، هر جا که هستید و به هر چه که باور دارید. به بنیانی نیاز دارید که به اندازه کافی قوی باشد تا بتواند ارزش هایی را به دوش بکشد که شما را به دوش می کشند.

http://www.huffingtonpost.com/pastor-rick-henderson/why-there-is-no-such-thing-as-a-good-atheist_b_4442287.html