1- کره زمین و سایر کرات دارای یک میدان مغناطیسی هستند.میدان مغناطیسی مانند سپری زمین را در برابر امواج سرطان زای خورشید و اشیا خارجی محافظت می نماید و اگر میدان مغناطیسی وجود نداشت عملا امکان تشکیل حیات در زمین وجود نداشت زیرا اشعه های نابود کننده خورشید حیات را بطور کامل بروی زمین از بین می بردند.سایر کرات نیز دارای میدان مغناطیسی هستند ولی شدت آن فرق می کند مثلا میدان مغناطیسی مریخ هزار برابر ضعیف تر از میدان مغناطیسی زمین است یعنی مریخ در برابر امواج خورشید هزار برابر آسیب پذیر تر از زمین است.حال تصویر کنید . اما در برخی از سیارات میدان مغناطیسی سیاره بسیار قوی تر است در این صورت اتمسفر سیاره از بین می رود و در صورت نبودن اتمسفر و میدان مغناطیسی مناسب در کنار هم عملا امکان تشکیل حیات از بین می رود.و عملا در کره زمین زمانی که سیانوباکتری ها هنوز اتمسفر را تشکیل نداده بودند هیچ حیاتی وجود نداشت و اکسیژن نمی توانست بروی کره زمین تثبیت شود......
   طراحی هوشمند کره زمین

این مساله آشکار است که میدان مغناطیسی زمین به نسبت فاصله اش از خورشید در یک سطح معین قرار دارد و اندازه آن به گونه ای تنظیم شده که زمین را در برابر طوفان ها و امواج خورشید محافظت نماید و مقدار آن در سطح بسیار بالا قرار ندارد تا امکان تشکیل اتمسفر وجود داشته باشد.
http://www.space.com/26126-red-dwarfs-space-weather-alien-life.html?cmpid=514630_20140621_26419846

2- در کره زمین آب معمولا در فشار 1atm و دمای 100 درجه می جوشد ولی اگر آب به 500kpa افزایش یابد آب در 151/9 سلسیوس شروع به جوشیدن می کند.یعنی دمایی که آب در آن شروع به جوشیدن می کند به فشار بستگی دارد. ( ترمودینامیک بازنگرش مهندسی صفحه 65 )
اتمسفر زمین یک اتمسفر منحصر به فرد است و در هیچ جای جهان اتمسفری با این اندازه یافت نشده است ، در بعضی از سیارات ممکن است اتمسفر قوی تر و یا ضعیف تر باشد اگر قوی تر باشد در نتیجه فشار اتمسفر نیز قوی تر خواهد بود و عملا نفس کشیدن برای موجودات سخت تر خواهد شد و در سطح سیاره شرایطی مانند کوهای پر ارتفاع کره زمین وجود خواهد داشت و آب هم در دماهای بالا شروع به جوشیدن خواهد کرد.اگر هم فشار پایین باشد سیاره به دلیل کم بودن نقطه چوش پر از بخار آب خواهد شد و عملا آب به فاز گاز وجود خواهد داشت و به شکل مایع نیز یافت نمی شود در نتیجه از دیدگاه داروینیستی امکان تشکیل زندگی در سیاره مردود خواهد شد.
ولی در مورد کره زمین این سیاره یک سیاره کاملا منحصر به فرد است زیرا دارای یک ستاره مناسب و فاصله مناسب با ستاره اش است و اتمسفر آن نه بسیار قوی است و نه ضعیف است در نتیجه فشار مناسب در داخل سیاره کره زمین باعث می شود تا آب در هر سه حالت جامد و مایع و بخار یافت شود و عملا امکان تشکیل حیات در آن وجود داشته باشد.

3- همانطور که می دانیدکره زمین دارای میدان مغناطیسی است ، اما علاوه بر زمین بعضی از ستارگان بزرگ و ستارگان متوسط مانند خورشید ما نیز این میدان مغناطیسی را دارند. بیشتر ستاره های غولپیکر دارای میدان مغناطیسی نیستند،ولی خورشید ما دارای یک میدان مغناطیسی است که در تعامل با میدان مغناطیسی زمین است.
حال اگر این میدان مغناطیسی خورشید وجود نداشت چه اتفاقی می افتاد؟
پاسخ ساده است چند حالت محتمل پیش رو است: الف) زمین به دلیل عدم وجود تعامل گرانشی از مسیر و مدار خارج می شد و در نتیجه به طرف خورشید می رفت و ممکن بود به دلیل نزدیک شدن به آن یا چسبیدن به آن نابود شود. ب) مین به دلیل عدم وجود تعامل گرانشی ناشی از میدان مغناطیسی از خورشید دور تر می شد در در فضا معلق میشد در نتیجه فاصله گرفتن زمین از خورشید که منجر به سرد شدن زمین می شد،زمین زیست پذیر نبود. ج) مدار چرخش زمین به دور خورشید از یک حالت ثابت خارج می شد در نتیجه شب و روز مشخص و سال مشخص وجود نداشت در نتیجه به هم خوردن اکوسیستم حیات از بین می رفت.
http://phys.org/news/2015-09-mysterious-massive-magnetic-stars.html

4- همانطور که میدانید زمین و منظومه شمسی در بازوی مارپیچی کهکشان راه شیری قرر دارد،که برخی از اختر شناسان اظهار می دارند که این منطقه امن و بدور از پرتاب شهاب سنگ ها است.حال تصور کنید اگر کره زمین در داخل کهکشان راه شیری قرار داشت چه اتفاقاتی می افتاد؟
 ما نابود میشدیم به همین سادگی!! : الف) روزانه دهها و صدها هزار شهاب سنگ به زمین اصابت می کرد و حیات در زمین را به همراه همه جانداران از بین می برد. ب) به دلیل اینکه زمین در معرض ستاره های بیشتر و بزرگتری قرار می گرفت حتی در صورتی که به آنها برخورد نمی کرد به دلیل گرمای طاقت فرسا همه آبهای زمین بخار می شد و حیات از بین می رفت. ج) کره زمین اگر در داخل راه شیری قرار داشت بدون تردید در طول این 4.5 میلیارد سال باید توسط یک سیاهچاله از میلیون ها سیاهچاله راه شیری بلعیده می شد
http://www.godandscience.org/apologetics/designss.html

5- اگر زاویه چرخش زمین بیشتر از 23 درجه باشد در قسمتی از زمین اقیانوس ها یخ خواهند زد و قسمت دیگر زمین بسیار گرم خواهد بود.بعد از مدتی ذخامت قطعات یخ به 600 تا 800 مایل خواهند رسید،اتفاقی که اینجا پیش خواهد آمد این است که یک قسمت از سیاره بسیار سرد ولی قسمت دیگر بسیار گرم خواهد بود،در نتیجه یخ های قسمت سرد نور ستاره سیاره را منعکس خواهند کرد و هوای سیاره بسیار سرد خواهد شد و یخبندان به همه سیاره گسترش خواهد یافت. حال اگر این مقدار به زیر 23 درجه برسد سیاره دارای خورشید کند تر و رطوبت بسیارکمتر و تابستان سرد تر خواهد بود و دمای آن برای حیات مناسب نخواهد بود در نتیجه در زمین شرایطی مانند مریخ حاکم خواهد شد
http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2014/12/an-alien-water-world-could-it-be-habitable-asks-mit-team.html

6- همانطور که می دانید انفجارهای ابرنواختری زمانی که یک ستاره در حال مرگ است،اگر هسته آن دچار انفجار شود رخ می دهند که در نتیجه آن مقدار زیادی نور و انرژی ساطع می شود و حتی نور و انرژی آن می توان بر کل کهکشان تاثیر بگذارد و کل کیهان را در نورد.حال تصور کنید که یک انفجار ابر نواختری در فاصله ای نزدیک به منظومه شمسی منفجر می شد چه اتفاقی می افتاد؟
پاسخ ساده است.موج ایجاد شده در اثر انفجار کل منظومه شمسی را در می نوردید و حتی میدان مغناطیسی زمین نیز نمی توانست در برابر آن مقاومت بنماید و در  زمین را از مدار گردش خود به دور خورشید خارج می کرد و زمین بروی خورشید سقوط می کرد.
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D8%B1

7- دانشمندان دریافته اند که ساختار منظومه راه شیری به شکلی است که تا اندازه ای به بالا نمی تواند بیشتر گرم تر بشود،ولی سایر نقاط فضا این ساختار را ندارند،و درنتیجه می توانند تا میلیاردها درجه سیلسیون گرم بشوند و گرمای غیر قابل تصوری را داشته باشند. اگر منظومه شمسی از این موهبت الهی برخوردار نبود ما الان وجود نداشتیم.
http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2016/03/quasar-detected-exceeding-known-physical-limits-jet-emissions-hotter-than-10-trillion-degrees.html

8-دانشمندان  در یافته اند که وجود زمین در منظومه شمسی در این مکان غیر عادی است،زیرا شبیه سازی های مشابه مشابه نشان داده است که ساختار سیارات از بسته های درونی تشکیل شده است،که این بسته ها زمانی که چهار سیاره مانند زمین و عطارد و ونوس و زهره بیش از اندازه به ستاره خود نزدیک باشند هنگام تشکیل و برخورد آنها این قطعات تحت نام STIPs ها جدا می شود و با سیارات نزدیک برخورد می کند در نتیجه اتمسفر این سیارات از بین می رود،و غیر قابل زیست می شود
http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2016/03/nasakepler-scientists-we-have-no-idea-why-our-solar-is-so-unusual.html